چامه - سید زکریا راحل
درخت
دست غریقی است درخت
چنگ افکننده به دامان باد.
دردا، دردا!
آن را که ریشه در ظلمت خاک دارد
در خورتر از تبر
اجابت استمدادی نیست
قم، ۱۳۷۹/۱۰/۰۵
یوسف
از تو خالی است
ای یوسف!
این چاه دهن گشاده بسان گرگ؛
اگر لقمهٔ هیچ دلوی
پاسخ به اشتهای بی‌پایانش نیست.
منبع: __. (۱۳۸۰). دُر دری، شماره سیزدهم، صفحه ۷۸: فصل‌نامه ادبی، هنری و فرهنگی دُر دری.