چامه - سید حکیم بینش
ماه که شهید شد
برای حضرت زینب (س)
رودرروی فاجعه
آسمان سعهٔ صدر تو بود
هاجر نگاهت تا فرات
با شتاب می‌دوید
و فرات سرابی بیش نبود
آن‌طرف‌تر از نخلستان فولادین –
اسماعیلت را به کوه سپردی
از گلوگاهش زمزم سرخ جاری گشت
و کوه شرمنده‌ات بود
ماه که شهید شد
درفش سبز را برپا نگهداشتی
خیمه‌گاه بیستون می‌سوخت
از دل تو چه کسی خبر داشت
با اسارتت عاشورا تکثیر شد.
منبع: __. (۱۳۷۶). دُر دری، شماره نخست، سال اول، صفحه ۵۹: فصل‌نامه ادبی، هنری و فرهنگی دُر دری.